OMKADERING LIEDEREN 'A CANZONE 'E PARTENOPE
Sto core mio (16e eeuw) is een villanella. Villanella, daar hoor je het woord villano in, wat boers, landelijk betekent. Het is, naast o.a. de tarantella, de moresca of de nenia, één van de typische traditionele liedvormen van Zuid Italië. In de renaissance raakten componisten geïnspireerd door deze liedvorm en verwerkten deze in hun eigen composities. Zo ook Orlando di Lasso met dit prachtige Sto core mio. Oorspronkelijk is dit een driestemmige villanella, maar sinds mensenheugenis een evergreen die uitgevoerd wordt door Napolitaanse muzikanten van diverse pluimage.
Era de maggio (1885) is een prachtig liefdeslied van een jong koppel dat in een geurige tuin hun liefde bezingt. Als contrasterend intermezzo klinkt tussen de twee strofes van Era de Maggio Peter Verhelst’s ‘A Canzone ‘e Partenope, de titelsong en de harverscheurende klaagzang van de trieste Partenope.
Met ‘A serenata ‘e Pullecenella (1912) maken we kennis met Pullecenella, het Napolitaanse figuurtje uit de Comedia dell‘ Arte. In zijn naam hoor je het woord pulcino, wat kuikentje betekent. Het verhaal gaat dan ook dat hij uit een kalkoenei is geboren en daarom door zijn bochel en zijn hangbuik nog steeds de vorm van een ei heeft en een snavelachtige neus. Pullecenella is een mysterieus figuur, hij kan zowel man zijn als vrouw, of alletwee tegelijk. Hij kan uit alles voordeel halen, ookal is hij lelijk als de nacht. In deze serenade is hij heimelijk verliefd, maar hij durft het niet te zeggen, uit angst dat zijn vrienden en de mensen van Napels hem zouden uitlachen.
Canto delle lavandaie del Vomero (1200) is samen met Jesce sole het oudst bewaarde Napolitaanse lied. Het is terug te vinden in een bron uit de 12e of 13e eeuw en is wellicht afkomstig van wasvrouwen (lavandaie) die op de Vomeroberg werkten. Vomero is nu een residentiële wijk van Napels, toen was het een landbouwgebied waar broccoli geteeld werd. Dit lied, dat over het ruilen en lenen van zakdoeken gaat, werd later een protestlied waarbij de zakdoek symbool staat voor een lap grond.
Madonna tu me fai (16e eeuw) is ook weer een villanella, en vertelt het verhaal van een man die moet vaststellen dat zijn geliefde er van door is met een ander. Hij smeekt haar om medelijden te hebben met hem, de enige die haar waarlijk aanbidt.
Scioscia popolo (1971) is wellicht het meest theatrale en imposante lied van de cd. Het is een protestlied met alweer wortels in de opstand tegen de Spanjaarden. De tekst is van Eduardo De Filippo en komt uit zijn historisch drama “Tommaso d’Amalfi” dat het verhaal vertelt over Masaniello. Scioscia Popolo betekent “blaas, volk!”. In het lied wordt verteld hoe de overheerser alles steelt en vernielt wat mooi is. Maar, zeggen de opstandelingen, we zullen je opwachten. En we zullen wachten tot wanneer het hout droog is, want als dat droog is, kan het vuur vatten en steken we alles in brand. Naast een letterlijke interpretatie hiervan verwijst het ook naar het vuur, de passie die een volk in zich kan hebben en dat aangewakkerd en opstandig kan worden als er genoeg geestdrift in geblazen wordt.
Interessant om weten is ook dat over die opstand later ook een opera geschreven is, La muette de Portici. Tijdens een uitvoering van deze opera in 1830 in de Muntschouwburg in Brussel ontstonden er rellen en de Belgische revolutie was een feit. Of hoe de ene opstand een andere kan inspireren!
Tre feneste (1936) vertelt het verhaal over drie prachtige meisjes, een blonde, een brunette en een “rossa malupina”, een kwaaie rosse. Uit een tekst uit 1878 van Giovanni Verga blijkt dat roodharigen in de Zuid-Italiaanse streken als kwaadaardig beschouwd werden. Je zou het letterlijk kunnen vertalen als kwaad(h)aardig.
Strada nfosa (1957) is een jazzachtige song en schets een liefdesbreuk tenmidde van een verlaten straat.
Abballo betekent “ik dans”. Een compositie van Peter Verhelst voor stem, gitaar, basklarinet, bandoneon, cello en percussie.
Dimme ‘na vota si‘ (1858) is een heel vertederend liedje over iemand die ongelooflijk verliefd is. Hij smeekt “zeg me toch één keer ja! Ik wil jou zo graag!”
Luna Rossa (1951) vertelt over een man die eenzaam over de straat wandelt en aan de rode maan vraagt of de vrouw van zijn dromen nog op hem wacht. De rode maan antwoord echter steeds: “waar wacht je op, hier is niemand...”
A Marechiaro (1886) is een liefdeslied aan een zekere Caroline. Zij woont in Marechiaro, een vissersdorpje naast Napels dat in de jaren 60 van de vorige eeuw een favoriete vakantiebestemming werd voor de jetset van Hollywood. De Caroline uit het liedje moet echt bestaan hebben en ook het beruchte “fenesta” kan je nog altijd gaan bekijken.
La morte de Mariteto (16e eeuw) is ook weer een villanella. Een man wacht ongeduldig de dood van de echtgenoot van de vrouw van zijn dromen af. Maar hij vreest dat hij eerder zal sterven, zozeer is hij van de kaart door haar schoonheid. Villanella’s geven vaak uiting aan sterke gevoelens zoals jaloezie en hartstocht, de wens om te kunnen verdwijnen of te sterven of te veranderen in iets of iemand anders.
VERTALINGEN LIEDEREN 'A CANZONE 'E PARTENOPE
NAPOLETANO
Sto core mio
m.: Orlando di Lasso
Sto core mio, se fosse di diamante,
saria spezzato per tanto dolore,
quanto ne prove et sent' a tutte l'hore.
Era de maggio
m.: Mario Pasquale Costa
t.: Salvatore Di Giacomo
Era de maggio e te cadéano 'nzino,
a schiocche a schiocche, li ccerase rosse.
Fresca era ll'aria e tutto lu ciardino
addurava de rose a ciento passe.
Era de maggio, io no, nun mme ne scordo,
na canzone cantávamo a doje voce.
Cchiù tiempo passa e cchiù mme n'allicordo,
fresca era ll'aria e la canzona doce.
E diceva: "Core, core,
core mio, luntano vaje,
tu mme lasse, io conto ll'ore.
Chisà quanno turnarraje."
Rispunnev'io: "Turnarraggio
quanno tornano li rrose.
Si stu sciore torna a maggio,
pure a maggio io stóngo ccá.
E só' turnato e mo, comm'a na vota,
cantammo 'nzieme lu mutivo antico.
Passa lu tiempo e lu munno s'avota,
ma 'ammore vero no, nun vota vico.
De te, bellezza mia, mme 'nnammuraje,
si t'allicuorde, 'nnanz'a la funtana.
Ll'acqua, llá dinto, nun se sécca maje
e ferita d'ammore nun se sana.
Nun se sana. Ca sanata,
si se fosse, gioja mia,
'mmiez'a st'aria 'mbarzamata,
a guardarte io nun starría.
E te dico: "Core, core,
core mio, turnato io só'.
Torna maggio e torna 'ammore.
Fa' de me chello che vuó'.
A Serenata ‘e Pullecenella
m.: Enrico Cannia
t.: Libero Bovio
E stó' aspettanno cu stu mandulino
ll'ora che, 'a cielo, se ne trase 'a luna.
Mme só' nascosto dint'a nu ciardino,
pe' nun 'o ffá assapé
ca só' semp'io ca cerco scusa a te.
Te voglio tantu bene.
Te voglio tantu bene.
T' 'o ddico zittu, zittu, zittu, zitto,
ca, si allucco, 'a gente
ca nun sape niente,
pò sentí: "Te voglio bene".
Mme metto scuorno 'e fá sapé a ll'amice
ca "tinco tinco" torno e faccio pace.
Si 'appura 'a gente, Napule che dice?
Ca mm' 'e vvoglio fá fá
sott'a chist'uocchie cierti 'nfamitá?
Te volgio tantu bene...
Na vota ero 'o cchiù guappo 'e ll'Arenella,
tenevo 'nnammurate a mille a mille,
e mo mme faje chiammá Pulicenella.
Ma tu ce pienze o no,
ch'éro nu guappo, guappo overo. E mo?
Te volgio tantu bene...
Canto delle lavandaie del Vomero*
m. & t.: anonymous
Tu m’aje prommise quatte muccatora**
oje muccatora, oje muccatora!
Io so’ benuto se, io so’ benuto
se me lo vuo’ dare!
E si no quatte embe’, rammenne ddoje
rammenne ddoje, rammenne ddoje!
chillo ch’è ‘ncuollo a tte nn’e’ rroba toja,
nn’e’ rroba toja,
* Vomero: wijk in Napels
**muccatora = zakdoek, symb. lap grond
Madonna tu me fai lo scorrucciato
m. & t.: anonymous
Madonna tu mi fai lo scorrucciato,
che t'haggio fatto, che griffi la cera?
Anima mia, questa 'n'è via
de contentar 'st'affannato cuore.
Me par che m'habbi in tutto abbandonato,
cha non t'afacci all'ora della sera.
Anima mia...
Va' figlia mia, che ci haggio ‘ndivinato,
che saccio con chi giochi a covallera.
Anima mia...
Donna, caro mio ben, dolce signora,
habbi pietà d'un chi te sola adora.
Anima mia...
Scioscia popolo
m.: Domenico Modugno
t.: Eduardo De Filippo, uit “Tommaso d’Amalfi”
Si tiene na fenesta,
te la 'nzerrano.
Tiene na chianta 'e rose
e ll'hê 'a annasconnere,
e che bello, ce spogliano.
Pure 'o sciato ce levano,
pure 'o sciato ce levano,
e che ato vò'?
E pìgliate, pìgliate,
pìgliate pure li figlie.
E tècchete, tècchete,
tècchete pure 'a mugliera.
E zùcate, zùcate,
zùcate pure lu sango.
E zùcate, zùcate,
zùcate pure lu sango,
zùcalo, zùcalo,
zùcalo si vuó' zucà.
Ma,
attiento a te.
'A legna
s'è seccata,
e ca perciò te dico:
"Attiento a te."
'A legna,
'a legna,
'a legna s'è seccata.
E quanno è secca e asciutta
piglia fuoco.
S'aìza la vampa
e avvampa.
Saglie
e 'ncielo arriva
e' fiamma viva
chi 'a pò stutà?
Scióscia popolo.
Shhhhh, shhhhh
'ncopp'a stu ffuoco ardente.
Shhhhh, shhhhh
arapíte 'a fenesta.
La-lai-lai-là.
'Mpizzalo, 'mpizzalo,
'mpizzalo comm'a saciccia
Stùtalo, stùtalo,
stùtalo comm'a cannela
Zùcalo, zùcalo,
zùcalo comm'a lu sango
Zùcalo, zùcalo,
zùcalo comm'a lu sango.
Làlala- làlala
'Mpizzalo, 'mpizzalo,
'mpizzalo comm'a saciccia
Stùtalo, stùtalo,
stùtalo comm'a cannela
Scànnalo, scànnalo,
scànnalo comm'a capretta
Scànnalo, scànnalo,
scànnalo comm'a capretta
Scànnalo, scànnalo,
scànnalo si vuó' sunà.
Saglie
e 'ncielo arriva
e' fiamma viva,
chi 'a pò stutà?
Scioscia tu
e scioscio io
e sciusciammo tutte 'nzieme
quanno 'o popolo s'aunisce
a se passa 'o primmo sciuscio.
Scioscia, scioscia,
scioscia, sció'.
Scioscia, scioscia,
scioscia, sció'.
Tre feneste
m.: Giuseppe Cioffi
t.: Gigi Pisano
Tre aucielle, tre cajole,
tre feneste, tre figlióle
ca só' belle comm' 'o sole.
Tre chitarre 'nnammurate
fanno 'e stesse serenate
tutt' 'e ssere a sti ffigliole,
ca só' belle comm' 'o sole.
S'affaccia 'a biundulella e dice: "Sì".
S'affaccia 'a brunettella e dice: "Sì".
Ma 'a rossa malupina**,
niente, nun ne vò' sapé.
E pe' chesto, na chitarra
soffre e chiagne comm'a che.
Tre aucielle, tre cajole,
tre feneste, tre figliole
só' rimaste sole sole.
Só' partute pe' suldate
tre chitarre 'nnammurate.
E pe' chesto, sti ffigliole
só' rimaste sole sole.
E penza 'a biundulella: "Turnarrà?"
E dice 'a brunettella: "Turnarrà?"
Cu na lacrema 'int'a ll'uocchie
pure 'a rossa dice: "Embè,
si ritorna pure chillo,
mme ll'astrégno 'mpiett'a me."
Tre medaglie, tre suldate.
Tutt'allère só' turnate
sti cchitarre 'nnammurate.
Tre vestite bianche 'e spose,
tre faccelle comm' 'e rrose.
Sott' 'o vraccio 'e sti suldate,
dint' 'a cchiesa, só' spusate.
Apprimma 'a biundulella ha ditto: "Sì".
E doppo 'a brunettella ha ditto: "Sì".
Pure 'a rossa malupina,
forte forte, ha ditto: "Sì,
tant'onore, só' felice,
'mbracci'a te voglio murì".
Tre feneste, tre figliole
braccia loro tre nanille
ca só' belle comm' 'o sole.
Strada nfosa
m. & t.: Domenico Modugno
Mme dice: "Nun si' fatta pe'mmé"
e t'annascunne 'a faccia, pecché?
'Sta lacrema lucente che vò'?
Mmiez'a na strada 'nfosa
ce simmo ditte addio
sola pe' n'ata via
te veco parti'
'mmiez'a na strada 'nfosa
chiagnenno mm'he vasato
e io ca mme ne moro
te lasso parti'!
pecche' tu vuo' resta' ma te ne vaje?
pecche'te voglio bene e dico: va'?
'mmiez'a na strada 'nfosa
sulo comm'a na vota
sulo cu sto destino
ca mo vo' accussi'
Dimme ‘na vota si
m.: Carlo Scalisi
t.: Mariano Paolella
Tu nce si' nata co le rrose 'mmano...
tu si' crisciuta tra li giesummine...
pe' te stóngo malato e non mme sano
e tu, carella mia, non ll'andevine?
Dimme 'na vota sí, ca mme vuó' bene..
lo bbide ca nun pòzzo proprio cchiù!?
Quanno vedette a te, stette a zompare
sto core ca mettiste 'ntra le ppene.
Chesti rrosélle tienatelle care:
una de cheste, mme la daje a méne...
Dimme na vota sí,...
Quanta nce vònno prete a fà no ponte,
tanta suspire tu mme si' costata.
Sti ddoje stelle ca tu tiene 'nfronte,
te fanno bella assaje cchiù de na fata.
Dimme na vota sí,...
Luna rossa
m.: Antonio Vian
t.: Vincenzo De Crescenzo
Vaco distrattamente abbandunatο
Ll'uocchie sott'o cappiello annascunnute
mane 'int'a sacca e bavero aizato
Vaco siscanno e stelle ca so'asciute
E'a luna rossa mme parla 'e te
io lle domando si aspiette a me,
e mme risponne: "Si 'o vvuo'sape,
cca nun ce esta nisciuna...”
E io chiammo 'o nomme pe'te vede,
ma, tutt'a gente ca parla 'e te,
risponne: "E tarde che vuo'sape?!
Cca nun ce sta nisciuna!..."
Luna rossa,
chi mme sarra sincera?
Luna rossa,
se n'e ghiuta ll'ata sera senza mme vede
E io dico ancora ch'aspetta a me,
for'o barcone stanott'e ttre,
e prega 'e Sante pe'mme vede
Ma nun ce sta nisciuna
Mille e cchiu appuntamente aggio tenuto
Tante e cchiu sigarette aggio appicciato
Tanta tazze 'e cafe mme so' bevuto
Mille vucchelle amare aggio vasato
E'a luna rossa mme parla 'e te...
A Marechiaro
m.: Francesco Paolo Tosti
t.: Salvatore Di Giacomo
Quanno spónta la luna a Marechiaro,
pure li pisce nce fanno a ll'ammore
Se revòtano ll'onne de lu mare:
pe' la priézza cágnano culore
Quanno sponta la luna a Marechiaro.
A Marechiaro ce sta na fenesta:
la passiona mia ce tuzzuléa
Nu garofano addora 'int'a na testa,
passa ll'acqua pe' sotto e murmuléa
A Marechiaro ce sta na fenesta
Chi dice ca li stelle só' lucente,
nun sape st'uocchie ca tu tiene 'nfronte!
Sti ddoje stelle li ssaccio i' sulamente:
dint'a lu core ne tengo li ppónte
Chi dice ca li stelle só' lucente?
Scétate, Carulí', ca ll'aria è doce
quanno maje tantu tiempo aggi'aspettato?!
P'accumpagná li suone cu la voce,
stasera na chitarra aggio purtato
Scétate, Carulí', ca ll'aria è doce!
La morte de mariteto
m.: Giovanni Tommaso di Maio
La morte de mariteto aspett'io
e no per altro no,
ma mi dubito ca primma me mor'io
deh quanto sei bella tu.
Deh ca la vorria trovare
ma non la pozz'asciare
accussì bella comm'a te.
E tutto lu juorno sto addenucchiato
e no per altro no,
e ca Dio m''o lev''a 'nanze ''stu scurore
deh quanto sei bella tu....
NEDERLANDS
Sto core mio
m.: Orlando di Lasso
Mijn hart, als je van diamant was
dan zou je breken door zoveel smarten
zoals je nu ieder moment beproeft en voelt
Era de maggio
m.: Mario Pasquale Costa
t.: Salvatore Di Giacomo
Het was mei en in jouw schoot vielen
trosjes rode kersen met hopen
de wind was fris en in de tuin
en ook ver rondom geurde het naar rozen
Het was mei en we zongen samen een duet
ik zal het nooit vergeten, integendeel,
hoe meer de tijd verstrijkt, hoe meer ik me herinner
dat de lucht fris was en ons lied zoet.
En je zei me: “mijn liefste,
mijn liefste, je gaat ver van hier vandaan
Jij zal me verlaten en ik, ik zal de uren tellen
maar wie weet wanneer je zal terug keren.”
Ik antwoord je: “ik zal terug keren
als de rozen opnieuw bloeien
als deze bloem opnieuw bloeit in mei
dan zal het mei zijn wanneer ik terug keer.
En ze bloeien opnieuw, zoals eens voorheen
en we zingen samen het oude lied.
De tijd verstrijkt en de wereld draait door,
maar echte liefde zal nooit veranderen.
Aan jou, mijn liefste, verloor ik mijn hart
weet je nog, hier, aan deze fontein.
Zoals het water hierin nooit zal opdrogen
zo zal de wonde die de liefde slaat nooit helen.
Ze zal nooit genezen, want als ze dat zou,
als dat zo zou zijn, mijn liefste,
dan zou ik niet in deze zoete lucht
naar jou staan kijken.
En ik zeg je: “Mijn liefste,
mijn liefste ik ben terug
de mei is terug gekeerd, de liefde is terug
doe met mij wat je wil.”
A Serenata ‘e Pullecenella
m.: Enrico Cannia
t.: Libero Bovio
Ik sta te wachten met mijn mandoline
op het uur waarop de maan aan de hemel
verschijnt, ik sta verscholen in een tuin
zodat je niet zou weten
dat het altijd ik is die jou wil zien.
Ik wil je zo graag
Ik wil je zo verschrikkelijk graag
maar ik zeg het je zeer zachtjes
want anders zouden de mensen
die van niks weten
kunnen horen: “Ik wil je zo graag!”
Ik ben te verlegen om het aan mijn vrienden tezeggen,
en sluip liever stilletjes weg
Als de mensen het zouden weten, wat zou
Napels wel niet zeggen? Waarom zou ik
mezelf voor aap willen zetten voor hun ogen?
Ik wil je zo graag...
Ooit was ik de knapste van de buurt
en had liefjes bij de vleet
maar vandaag laat ik me Pullecenella noemen
Je gelooft het of niet: Ik was een knapperd,
een don juan zelfs. Maar nu?
Ik wil je zo graag...
Canto delle lavandaie del Vomero*
m. & t.: anonymous
Je hebt me vier zakdoeken** beloofd
Ah, zakdoeken!
Ik ben gekomen
opdat je ze me zou geven.
En als je er geen vier kan geven
geef er mij dan twee.
Datgene wat je om je hals draagt
is niet jouw bezit.
* Vomero: wijk in Napels
**zakdoek = lap -> staat symbool voor een lap grond
Madonna tu me fai lo scorrucciato
m. & t.: anonymous
meisje, je maakt me misnoegd
wat heb ik je gedaan dat je mij zo’n misprijst?
Mijn liefste, dit is toch geen manier
om een triest hart te plezieren?
Het lijkt me dat je me volkomen hebt verlaten
want ik zie je niet van ‘s ochtends tot ‘s avonds
Mijn liefste...
Ga weg, mijn meisje, naar diegene die jij
aanbidt. Want ik weet met wie je aanhoudt.
Mijn liefste...
Meisje, mijn liefste, zoete vrouw
heb medelijden met diegene die jou alleen aanbidt.
Mijn liefste...
Scioscia popolo
m.: Domenico Modugno
t.: Eduardo De Filippo, uit “Tommaso d’Amalfi”
Als je een venster hebt
dan zullen ze het voor je sluiten
Als je een boeket rozen hebt
dan moeten ze het vernielen
en wat mooi is, maken ze kapot
zelf je adem nemen ze van je af
zelf je adem nemen ze van je af
en wat wil je nog?
En ze grijpen
zelfs onze meisjes
en ze grijpen
zelfs onze vrouwen
en ze zuigen
zelfs ons bloed
en ze zuigen
zelfs ons bloed
zuig dan
als je wil zuigen
Maar,
ik wacht je op
het hout
als het gedroogd is
en daarom zeg ik je
“ik wacht op je.”
Het hout
het hout
als het hout gedroogd is
en als het gedroogd is
kan het vuur vatten
de vlam groeit
en flakkert op.
ze stijgt op
en komt tot in de hemel
en de vlam leeft
wie kan haar doven?
Blaas volk
Shhhhh, shhhhh
in dit brandende vuur
Shhhhh, shhhhh
open de ramen.
La-lai-lai-là.
Laat hen sidderen
zoals een worstje
Laat hen doven
zoals een kaars
Laat hen zuigen
zoals het bloed
laat hen zuigen
zoals het bloed
Làlala- làlala
laat hen sidderen
zoals een worstje
laat hen doven
zoals een kaars
slacht hen
zoals een geit
slacht hen
zoals een geit
slacht hen
als je het wil laten klinken.
Ze stijgt op
en komt in de hemel
en de vlam leeft
wie kan haar doven?
jij blaast
en ik blaas
en we blazen allemaal samen
wanneer het volk zich verenigt
gebeurt de eerste ademstoot.
blaas, blaas
blaas, blaas
blaas, blaas
blaas, blaas
Tre feneste
m.: Giuseppe Cioffi
t.: Gigi Pisano
Drie vogeltjes*, drie kooien
drie ramen, drie meisjes
die zo mooi zijn als de zon.
Drie verliefde gitaren
spelen dezelfde serenade
de hele avond lang voor die meisjes
die zo mooi zijn als de zon.
de blonde kijkt naar buiten en zegt “ja”
de brunette kijkt naar buiten en zegt “ja”
maar de kwaaie rosse
zegt niks, ze wil er niks van weten
en zodoende is er één gitaar
die zucht en klaagt zoals je het nog niet hebt gehoord
Drie vogeltjes, drie kooien
drie ramen, drie meisjes
blijven alleen achter
ze zijn vertrokken met de soldaten
de drie verliefde gitaren
en zodoende, blijven de drie meisjes
alleen achter.
En de blonde denkt “Komt hij terug?”
En de brunette zegt “Komt hij terug?”
met een traan in de ogen
zegt de rosse uiteindelijk: “Wel
als die van mij ook terug komt
dan trek ik hem tegen mijn boezem.”
Drie medailles, drie soldaten
gezwind komen ze terug
de verliefde gitaren
Drie witte bruidsjurkjes
drie gezichtjes als rozen,
aan de arm van de soldaten,
gaan binnen in de kerk en trouwen
Eerst zegt de blonde “Ja”
Vervolgens zegt de brunette “Ja”
En de kwaaie rosse
zegt heel luid: “Ja!
wat een eer, ik ben zo gelukkig
aan jouw arm wil ik sterven!”
Drie vensters, drie meisjes
aan hun arm drie kindjes
die zo mooi zijn als de zon.
Strada nfosa
m. & t.: Domenico Modugno
Je zegt me: je bent niet voor mij gemaakt
en je verbergt je gezicht, waarom?
wat wil deze glinsterende traan?
Tenmidden van een verlaten straat
zeggen wij elkaar vaarwel
en eenzaam zie ik je vertrekken
in een andere straat
Tenmidden van een verlaten straat
kustte je me huilend
en ik, die sta te sterven
laat jou gaan!
waarom ga je toch weg, als je wil blijven?
waarom wil ik je graag en zeg ik: ga?
Tenmidden van een verlaten straat
alleen, zoals voordien
alleen met dit lot
dat het zo voor mij heeft gewild
Dimme ‘na vota si
m.: Carlo Scalisi
t.: Mariano Paolella
Jij bent geboren met rozen in je handen
je bent gegroeid tussen de jasmijn
jij maakt mijn hart ongeneeslijk ziek
en jij, mijn liefste, ziet dit niet?
Zeg mij toch één keer ja, ik wil het zo graag
zie je dan niet dat ik niet langer kan?
Wanneer ik jou zie, begint mijn hart te springen
en daarna wordt het verteerd door pijn
die roosjes die je zo lieflijk vasthoudt
geef je er daarvan één aan mij?
Zeg mij toch één keer ja...
Zoveel stenen als er nodig zijn om een brug te
bouwen zoveel zuchten heb je me al gekost
Die twee sterren die jouw gezicht sieren
maken jou mooier dan een fee
Zeg mij toch een keer ja...
Luna rossa
m.: Antonio Vian
t.: Vincenzo De Crescenzo
Ik wandel verstrooid en eenzaam
ogen verborgen onder de hoed
handen in de zakken en de kraag omhoog
ik wandel, fluitend naar de opkomende sterren
En de rode maan vertelt me over jou
ik vraag haar of jij op me wacht
en ze antwoord mij: “Als je het weten,
hier is niemand...”
En ik roep jouw naam om jou te kunnen zien
maar alle mensen die over jou praten
antwoorden: “het is al laat, wat wil je weten?!
Hier is niemand!...”
Rode maan,
wie gaat er eerlijk met me zijn?
Rode maan,
Ze vertrok gisterenavond zonder naar me om te kijken
En ik blijf mezelf zeggen dat ze op me op me
wacht, op het balkon, rond drie uur ‘s nachts
en dat ze tot de heiligen bidt om me te zien
maar er is niemand...
Ik heb duizend en meer afspraakjes gehad
Ik heb nog meer sigaretten opgestoken
en even veel tassen koffie gedronken
duizenden bittere lippen heb ik gekust
En de rode maan vertelt me over jou...
A Marechiaro
m.: Francesco Paolo Tosti
t.: Salvatore Di Giacomo
Als de maan opkomt in Marechiaro
dan vrijen zelfs de vissen
de golven van de zee spelen op:
uit vreugde veranderen ze van kleur
Als de maan opkomt in Marechiaro.
In Marechiaro is er een venster:
mijn passie klopt er op
een geurige anjer in een vaas
eronder kabbelt en fluistert het water
In Marechiaro is er een venster
Wie zegt dat de sterren schitteren
kennen de ogen niet die jouw gezicht sieren
Alleen ik ken deze twee sterren:
ik heb ze in mijn hart vastgespijkerd
Wie zegt dat de sterren schitteren?
Ontwaak, Caroline, de lucht is zoet
Waarom heb ik toch zo lang gewacht?
Om deze klanken te begeleiden met mijn stem
deze avond heb ik een gitaar mee gebracht
Ontwaak, Caroline, de lucht is zoet!
La morte de mariteto
m.: Giovanni Tommaso di Maio
ik wacht op de dood van jouw echtgenoot
en niet voor niets, neen!
maar ik vrees dat ik eerst zal sterven
ah, want jij bent zo mooi.
Ah, ik zou graag een ander vinden
maar ik kan niet iemand vinden
die zo mooi is als jij.
En de hele dag zit ik op mijn knieën
en niet voor niets, neen!
en ik bid tot God om mij te verlossen van deze
kwelling. Ah, want jij bent zo mooi.